cf. Ներբող.
ἑγκώμιον laudatio, paeconium, encomium. որ եւ ՆԵՐԲՈՂ, ՆԵՐԲՈՂԱԲԱՆՈՒԹԻՒՆ. Գով. գովեստ. գովասանութիւն. գովաբանութիւն. դրուատ. դրուատիք. երգ կամ ճառ գովեստական. ... Որպէս յն. էնգօ՛միօն . իբր ներփողոցութիւն, ներգիւղութիւն. կամ ներխրախութիւն. որ ըստ հյ. լինի թ ներփողական, կամ նրբափողեան, եւս եւ նրբափողոցեան. եւ յայս ամենայն հայի ասելն,
ներբողեան է բան արտադրական եղելոյ բարեաց. եւ ասացեալ է այսպէս՝ յաղագս հնոցն ի գեղս գովութիւնս առնելոյ, գեղս կոչէին զնրբափողոցս։ Զմեծ գլուխ ներբողինին դնել զգործսն։ կարգ ներբողենի։ ներբողեան մովսէսի, կամ ձիթենոյ, եւ այլն. (Պիտ.։)
Ներբողեանս եւ գովութիւնս. (Փիլ. բագն.։)
Ներբողեանն՝ գովասանութիւն վերակոչի. (Շ. բարձր.։)
ՆԵՐԲՈՂԵԱՆ. ա. որպէս Ներբողական.
Երգս՝ յորդորականս եւ ներբողեանս՜ Երգս՝ յաւէրժ եւ վայելուչս, մտերիմս եւ ներբողեանս. (Շար.։)
Ճառիւք ներբողինօք, պատմութեամբք հոգեւորօք. (Ճ. ՟Ը.։)